Piromani Hastalığı Nedir

Yangın, elbetteki biz insanlar için, hatta tüm canlılar için korku ve endişe verici bir olaydır. Fakat bazı insanlar için durum biraz farklı olabiliyor. Evet, yangın çıkarmaktan ve yangını izlemekten zevk alan kişilerden bahsediyorum. Araştırmalar bu kişilerin sayısının hayli fazla olduğunu ortaya koyuyor. Tıpta bu kişiler için ''Ateş Böceği'' tabiri kullanılıyor . Bu hastalığın diğer adı 'Piromani'dir. Yangın olayından garip bir zevk alan bu insanlar kendi aralarında da çeşitlilik gösteriyorlar. Örneğin bunlardan bir kısmı itfaiye erlerinin yangını söndürmek için giriştikleri mücadeleyi izlemekten hoşlanırken bir kısmı da yangından yayılan ısının derilerinde oluşturduğu sıcaklıktan cinsel bir haz alıyorlar.Bir kısım insanlar da sadistçe zevke kapılarak yanarak çöken binanın altında kalan kişileri izlemekten zevk alıyorlar.

 Psikologların bu konularda yaptıkları araştırmaların neticesinde, bu gün bunların sebepleri hakkında bir çok bilgiye. Peki nedir bu nedenler? Bu hastaların en vahim durumda olanları yangın ve ateşten cinsel bir zevk alanlardır. Bu kişiler özellikle ergenlik dönemlerinde mastürbasyon ya da normal cinsel ilişkiyle doyuma erişemediklerinde, cinsel doyuma ulaşmak için başka aracılara yöneliyorlar. Ve zamanla normal cinsel haz yollarının yerini ateşten haz almak ile değiştiriyorlar. Başka bir kısım insan ise ki özellikle cinsellik ve ergenlik dönemlerinin öncesinde olan yani çocuk olarak kabul ettiğimiz yaş gurubunda da ateşe ve yangın çıkarmaya karşı bir eğilim görülüyor. Çocukların bu duruma düşmelerindeki başlıca nedenler: Çocuğun heyecanının aşırı olması ve rahatsız edici olması, gelişimi ve psikolojisi için uygunsuz ortamlarda bulunarak sinirli ve asabi bir ruh haline bürünmesi gösterilebilir. Böyle eğilimi olan çocukların en belirgin özellikleri gece altına tuvaletini yapma, sürekli uyku bölünmeleri ve uyku düzensizliğidir.

 Bunlardan başka bu tip bozuk eğilimlerin çocuklarda görünmesinin daha değişik nedenleri de var. Bu nedeni, kayıtlara geçmiş bir vakıayı anlatarak izah edeyim ve böylece de yazımı sonlandırayım. Olay Amerika da geçmiştir. Henüz 4 yaşındaki bir çocuk babasının cephede bulunması mecburiyetiyle eksik bir aile ortamında ve baba şefkatinden uzak olarak büyümekteydi. Ailenin geri kalan fertleri; Anne ve büyükanne ise çocuğu yanlış bir terbiye ile eğitiyorlardı ve her konuda çocuktan en mükemmelini bekliyorlardı. Bu şartlar altında uslu her denileni yapan ama sinmiş bir çocuk figürü ortaya çıkmıştı. Bir zaman sonra cephedeki babanın Alman bombardımanında öldüğü haberi aile bireylerine ulaşmıştı. Ve çocuk, bu olaydan fevkalade etkilenip kısa bir zaman sonra evlerinin önüne küçük evler yapıyor ve daha sonra bu küçük evleri ateşe veriyordu. Çocuğun dünyasında bu küçük evler Alman evlerini temsil ediyor ve o küçük evleri ateşe verdikçe hem babasının öcünü alıyor hem de babası gibi Almanlara karşı savaşarak babasını taklit ettiğini düşünüp bir iç huzura ermeye çalışıyordu. Neyse ki daha sonraları erken teşhis sayesinde ve düzenli terapilerle bu bozuk eğilim giderilebildi. Ne var ki bu şekilde teşhis konamayıp aramızda gezen nice insanlar var!